bronować

bronować: глаг.

• перетащить

* * *
bronowa|ć
\bronowaćny несов. бороновать, боронить|bro|ń ♀ 1. оружие ň;
\bronować biała холодное оружие; \bronować palna огнестрельное оружие; towarzysze \bronowaćni товарищи по оружию; zawieszenie \bronowaćni перемирие; sztuka \bronowaćni единица оружия; ствол ♂ (пистолет, револьвер etc.};

2. войска lm. род войск;
\bronować pancerna бронетанковые войска; ● do \bronowaćni! к оружию!; prezentuj \bronowaćI на караул! (команда); chwycić za \bronować взяться за оружие; stać pod \bronowaćnią быть под ружьём, быть в полной боевой готовности

* * *

bronowany несов.

боронова́ть, борони́ть

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

bronować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, bronowaćnuję, bronowaćnuje, bronowaćany {{/stl 8}}– zabronować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrównywać i spulchniać zaoraną ziemię, przysypywać ziemią zasiane ziarno za pomocą brony : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bronować — ndk IV, bronowaćnuję, bronowaćnujesz, bronowaćnuj, bronowaćował, bronowaćowany «uprawiać rolę za pomocą brony, spulchniać i wyrównywać zaoraną ziemię, przykrywać ziemią zasiane ziarno, nawóz mineralny itp.» Bronować pole, rolę. Bronować owies,… … Słownik języka polskiego
bronowanie — n I rzecz. od bronować Bronowanie zasiewów. Bronowanie ziemi po orce … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
zabronować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bronować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Словари и энциклопедии на Академике